Δεν είχα σκοπό για λίγο καιρό να γράψω το οτιδήποτε μέσα στη σελίδα μας καθώς άρχισα πραγματικά να κουράζομαι (καιρός ήταν) αλλά αγαπητέ συνεξορμηστή Στέργιο, μου πετάς το μπαλάκι όπως έκανε κι ο φίλτατος αρχηγός πριν λίγες μέρες.
Δεν νομίζω να περίμενες να σου απαντήσει κάποιος άλλος...
Θα μου επιτρέψεις όμως, αρχικά να κάνω έναν πολύ μικρό απολογισμό της πενταετίας 2007-2012, μέσα στην οποία ζει και αναπνέει η Cyberότσαρκα.
Από το 2007 λοιπόν μέχρι σήμερα έχουν αλλάξει πολλά πράγματα στον απέραντο κόσμο του διαδικτύου. Μια ματιά αν ρίξεις γύρω σου (εννοώ πάντα διαδικτυακά) κι αν σκαλίσεις λίγο τη μνήμη σου, θα διαπιστώσεις ότι σε τοπικό τουλάχιστον επίπεδο, η μόνη σταθερή αξία ήταν και παραμένει η Cyberότσαρκα. Αν αυτός είναι ένας λόγος ο οποίος μπορεί να κάνει κάποιον "Περήφανο", τότε μπορώ να είμαι κι εγώ περήφανος όπως κι εσύ, που κρατήσαμε κάποιες μικρές αντιστάσεις και δεν μας παρέσυρε ακόμα το ποτάμι. Ο νοών mojito...
Η Cyberότσαρκα είχε και έχει ως θεμέλιο λίθο τη συνοχή μιας μικρής παρέας, οι αντοχές της οποίας δοκιμάστηκαν και δοκιμάζονται ακόμα και σήμερα, άντεξε όμως και αντέχει σε όλες τις δυσκολίες που έχει συναντήσει στο πέρασμά της, σε πείσμα των καιρών και αρκετών άσπονδων φίλων μας, διότι στηρίζεται μόνο στην αυθεντικότητά της και πουθενά αλλού.
Τώρα...
Σε ότι έχει να κάνει με τη φωτογραφία που σήκωσες, ομολογώ ότι τα είπες όλα χωρίς να μιλήσεις και δεν ήταν απαραίτητο να βάλεις τις λεζάντες.
Υποκλίνομαι!
Αλλά...
Εδώ μπαίνει το αλλά...
Σημαιάκια υπάρχουν πολλά!
Τη διαφορά όμως για την Cyberότσαρκα, την κάνουν οι λουκουμάδες που βρίσκονται δίπλα και κάτω από τον ιστό. Όχι τα σημαιάκια!
Αν σε ρωτούσα σε ποιο από τα δύο σημαιάκια βλέπεις μία Cyberότσαρκα, η απάντησή σου θα έπρεπε να ήταν:
-
Στο Περήφανο σημαιάκι κύριε garavela.
Θα έρθει η μέρα που και στο Ψηλο-Μύτικο σημαιάκι θα δεις από κάτω λουκουμάδες.
"
Μη διάζεσαι" που λέει κι ο Αχιλλέας...
ΥΓ1. Λουκουμάς ένας, ίσον κανένας! Την ιστορία τη γράφουν οι παρέες...
ΥΓ2. Επιτέλους έβγαλες κεφάλι από το καβούκι σου. Καιρός να το κάνει και κανάς άλλος. Αν ήσουν ψάρι πάντως το δόλωμα θα σου φαινόταν λουκουμάς...
ΥΓ3. Επιτρέψτε μου τώρα, για πρώτη φορά, να μπω κι εγώ στο δικό μου καβούκι...