Δεν είναι ένας, δεν είναι δύο...
Ιστορικοί μπορεί να μην είμαστε (όπως αναφέρεται σε άλλο άρθρο) αλλά περίεργοι είμαστε σίγουρα.
Κατεβήκαμε λοιπόν από το αυτοκίνητο και κατευθυνθήκαμε προς το μέρος που φαινόταν να πέφτουν νερά. Πράγματι, όταν πλησιάσαμε (δεν περπατήσαμε και πολύ, άντε 60 ή 70 μέτρα), μπροστά μας εμφανίστηκε ένας μικρός καταρράκτης ύψους περίπου τεσσάρων μέτρων. Αφού συλλέξαμε το απαραίτητο οπτικό υλικό για το αρχείο μας, αντιληφθήκαμε ότι πολύ κοντά βρισκόταν κι ένας δεύτερος καταρράκτης αρκετά ψηλότερος από τον πρώτο. Πήγαμε λοιπόν και εκεί και διαπιστώσαμε ότι κοντά στον δεύτερο καταρράκτη (ύψους 8-9 μέτρων), υπήρχε και τρίτος...
Για να μην τα πολυλογούμε αυτό έγινε άλλες τρεις φορές κι από κει που ξεκινήσαμε να βρούμε έναν καταρράκτη στο Περιβόλι, ανακαλύψαμε έξι στο Ζευγοστάσιο (σε μια απόσταση περίπου 500-600 μέτρων από τον πρώτο στον τελευταίο - ανάμεσά τους και αυτός που ψάχναμε από την αρχή).
Φωτογραφίσαμε τους πέντε (τον έκτο δεν προλάβαμε καθώς είχε αρχίσει να πέφτει το σκοτάδι) και ανανεώσαμε το ραντεβού για την επόμενη, πιο οργανωμένη αυτή τη φορά εξόρμηση, στο Ζευγοστάσιο, ώστε να δούμε τι ακόμα μας επιφυλάσσει η περιοχή και πόσοι ακόμα καταρράκτες έχουν ζωντανέψει και πάλι μέσα στο χειμώνα καθώς το καλοκαίρι που τα νερά είναι λίγα, οι καταρράκτες "αργοπεθαίνουν".
Περισσότεροι καταρράκτες σε λίγες μέρες στο αναλυτικό άρθρο "Καταρράκτες Ζευγοστασίου".
Συνεργάστηκαν – Εξόρμησαν: Stergios - Nio - toulias - kastoras - garavelas