Δεν είναι λίγοι αυτοί που πιστεύουν στην ύπαρξη κάποιων περίεργων πλασμάτων (των εσωγήινων), που ζουν στο εσωτερικό του πλανήτη μας. Οι εσωγήινοι που έχουν κι αυτοί τις φυλές τους (γκρι δούλοι, νεφελίμ, ελοχίμ, καλικάντζαροι κ.α.) είναι καλά κρυμμένοι στα βάθη της γης, καθώς εκεί είναι το σπίτι τους (έχουν δικό τους ήλιο, πόλεις, δρόμους, τουαλέτες, κομμωτήρια). Η επαφή τους με τους εξωγήινους και τον κόσμο τους (ναι με μας, καλά καταλάβατε...), γίνεται από διόδους που οι άνθρωποι φροντίζουν να σφραγίσουν καλά, κάθε φορά που εντοπίζουν κάποια, ώστε να τους κλείσουν εκεί κάτω για πάντα και να σκάσουν από ασφυξία! Σπάνια έρχονται σε επαφή μαζί τους (λιγοστεύουν και οι δίοδοι), επειδή οι άνθρωποι τους φοβούνται και τους αποφεύγουν, όπως ο διάολος το λιβάνι (από τους γκρι δούλους βγήκε και η γνωστή ρήση. Ήταν κάποτε ένας παπάς που δοκίμαζε ένα νέο λιβάνι που κυκλοφορούσε στην αγορά και ξαφνικά εμφανίστηκε μπροστά του, ένας νεαρός γκρί δούλος, που πετούσαν τα μαλλιά του προς τα πάνω κι έμοιαζε σαν να έχει κέρατα όπως κι αυτά που έχει ο διάβολος.
- Ωχ Παναγία μου!
αναφώνησε παραδόξως ο δούλος,
- Λιβάνι!!!
και το έβαλε γρήγορα στα πόδια γιατί φοβήθηκε μη του κατσιάσει το μαλλί, καθώς μόλις είχε βγει από το κομμωτήριο.
Ε, ο παπάς που πέρασε τον γκρίζο δούλο για διάολο με το μαλλί που είχε, έβγαλε το λογικό συμπέρασμα ότι ο διάολος αποφεύγει το λιβάνι κι έτσι έμεινε η φράση.
Η πραγματικότητα όμως είναι ότι οι γκρίζοι δούλοι φοβούνται κατά πολύ περισσότερο τους ανθρώπους - κάτι θα παραπάνω θα ξέρουν - και κάποια στιγμή πρέπει να αποκατασταθεί ιστορικά η αλήθεια).
Μία λοιπόν από τις θεωρίες περί σφραγίσματος διόδων προς την κούφια γη αναφέρεται σε κάποιες εκκλησίες, οι οποίες χτίστηκαν σε εισόδους σπηλαίων, προκειμένου να σφραγίσουν τις πύλες για τον υπαρκτό κάτω κόσμο και να ξορκίσουν το κακό που κρύβεται στα σκοτάδια των στοών, στις οποίες οδηγούν. Μάλλον κάτι τέτοιο πρέπει να έχει γίνει και στο εκκλησάκι του Αϊ Νικόλα (υπάρχουν κι άλλες τοποθεσίες και στην πρώτη ευκαιρία θα τις δημοσιεύσουμε κι αυτές). Όσο κι αν ψάξαμε όμως για να βρούμε έστω και μία εσοχή ή κάποια μικρή τρύπα για την κοίλη γη, δεν τα καταφέραμε.
Φαίνεται ότι αυτοί που σφράγισαν τις προσβάσεις για τον υπόγειο κόσμο, έκαναν πολύ καλή δουλειά εκεί.
Δεν είναι όμως όλες οι προσβάσεις κλειστές, για τον κόσμο των ελοχίμ και των νεφελίμ.
Υπάρχουν ακόμα τοποθεσίες που έχουν διαφύγει από αυτούς που κάνουν αυτή τη δουλειά (γομωτές σπηλαιοδιόδων, έτσι λέγονται).
Μία από αυτές βρίσκεται στο Καστανόφυτο και φτάνει βαθιά μέσα στην κούφια γη (λυπάμαι συντρόφια αλλά έπρεπε να αποκαλύψω τον πραγματικό λόγο των εξορμήσεών μας στο χωριό).
Από την εμπειρία μου εκεί μέσα λοιπόν, έχω να σας αναφέρω τα εξής:
Μέσα στη σπηλιά εντοπίσαμε αποδείξεις ύπαρξης γκρίζων δούλων...
Αρχικά βρήκαμε μία πολύ ύποπτη τρύπα, η οποία ίσα που χωράει ένα γκρι δούλο κι αυτό μας έβαλε σε υποψίες. Έμοιαζε με φωλιά, όμως απομακρυνθήκαμε γρήγορα από το σημείο, καθώς φοβηθήκαμε μην κάνει καμιά ξαφνική εμφάνιση το γκρίζο ανθρωπάκι κι αρχίσει να μας τσιμπάει.
Όταν φτάσαμε πιο βαθιά, εντοπίσαμε σε τοίχο, το παρακάτω συγκλονιστικό μήνυμα που ασφαλώς το έγραψε κάποιο από τα πλάσματα που ζουν υποχθονίως και μάλλον το άφησε στους συντρόφους του, για να μην ανησυχήσουν και το ψάχνουν. Γράφει "ΒΓΗΚΑ ΕΞΩ" και μπορώ αβίαστα να υποθέσω ότι ο γκρι δούλος που γνωρίζει ελληνική γραφή, θα βγήκε ή για ψώνια σε κάποιο από τα γειτονικά χωριά ή θα κατέβηκε για κανά ποτάκι μέχρι το Άργος (ίσως και να τα συνδύασε αν ήταν Τρίτη κι επέλεξε για ψώνια τη λαϊκή αγορά, που παραδοσιακά έχει και χαμηλότερες τιμές. Οι γκρίζοι δούλοι σε αντίθεση με μας τους ανθρώπους, όταν βγαίνουν για διασκέδαση, το κάνουν μέρα).
Μία ακόμη απόδειξη της ύπαρξης των παράξενων αυτών πλασμάτων είναι το κομμάτι του σκοινιού που βρήκαμε να κρέμεται από την οροφή του σπηλαίου. Με βάζει σε υποψίες ότι κάποιο νεφελίμ ίσως αποφάσισε να αυτοκτονήσει με απαγχονισμό επειδή πιθανόν η καλή του, το άφησε για τον έξω κόσμο (μπορεί να κλέφτηκε με κανάν σπηλαιολόγο).
Προς το παρόν αυτά...
Οι αποδείξεις είναι στη διάθεση του καθενός.
Αν υπάρχουν ενστάσεις ή αντιρρήσεις στα όσα σας αποκάλυψα, θα παραθέσω κι άλλα ντοκουμέντα για να πειστεί κι ο τελευταίος.
Κάποιος είχε πει κάποτε "η αλήθεια είναι εκεί έξω", κοιτώντας ψηλά στον ουρανό...
Τόσα ήξερε, τόσα έλεγε...
ΥΓ. Οι θεωρίες περί κούφιας γης είναι πολλές παγκοσμίως, με φτωχή όμως βιβλιογραφία και ακόμη λιγότερες αποδείξεις περί ύπαρξης ζωής στα έγκατα του πλανήτη μας. Αν και προσωπικά θεωρώ πολύ όμορφα παραμυθάκια τα όσα λέγονται και γράφονται για όσα πιθανόν να συμβαίνουν κάτω από τα πόδια μας, ας μην είμαστε απόλυτοι. Όλα όσα φαίνεται να υπερβαίνουν την κοινή λογική πάντα γοήτευαν τον άνθρωπο και πάντα θα τον γοητεύουν...