Μπορεί για αλλού να ξεκινήσαμε, αλλού να βρεθήκαμε κι άλλα πράγματα να κάναμε στο τέλος, από αυτά που είχαμε σχεδιάσει, όμως αυτό είναι κάτι που έχει συμβεί σε πολλές εξορμήσεις και θα συμβεί και σε επόμενες.
Στη συγκεκριμένη όμως, παραλείψαμε λόγω βαρεμάρας κυρίως, να περπατήσουμε περίπου 200 ανηφορικά μέτρα, στον υφιστάμενο και σήμερα χωματόδρομο, που οδηγεί στα παλιά όρια του χωριού, για να δούμε αν υπάρχουν τα τελευταία σπίτια, όπως αυτά διακρίνονται στο Google Earth.
Η λογική λέει ότι και αυτά έχουν αποδημήσει εδώ και καιρό αλλά η παράλειψή μας ήταν αρκούντως σοβαρή για την μέχρι σήμερα εμπειρία μας.
Προτείνω η ομάδα Κοζάνης να κάνει ένα δρομολόγιο μέχρι την περιοχή, απλά και μόνο, για να επιβεβαιώσει την παραπάνω εκτίμηση.

ΥΓ. Κάποιος άλλος να πάρει τηλέφωνο σ'αυτούς στο Google Earth για να τους πει να κάνουν update στους χάρτες. Όλα εγώ θα τα κάνω; Στα 2 ευρώ πλησιάζει η αμόλυβδη...

Ίσως ήταν η πιο ιδιαίτερα αποτυχήμενη αναζήτηση της cyberότσαρκας. Δυστυχώς δεν προλάβαμε! Και πέσαμε 2 χρόνια έξω...
Το να εξαφανίστηκε ένα χωριό επειδή έχει σκαφτεί (!) σίγουρα δεν το συναντάμε και κάθε μέρα.
Ο κρύος αέρας, η μυρωδιά του λιγνίτη, οι θόρυβοι από τα μηχανήματα που απρόσκοπτα δουλεύουν μέχρι και τις αργίες για να ικανοποιήσουν τις ενεργειακές μας ανάγκες... Και εμείς να αγναντεύουμε το σεληνιακό τοπίο όπου κάποτε ένα χωριό σαν όλα τ'άλλα ζούσε την δική του καθημερινότητα.
Αναπόφευκτο και σαφώς αληθινό!
Τα χιλιόμετρα που κάναμε τελικώς δεν αποδείχτηκαν άχρηστα, πρόκειται για κάτι που σίγουρα δε το ζεις κάθε μέρα, και για να πω την αλήθεια μόνο στα μέρη αυτά το έχω ζήσει.
Ο δρόμος προς την πρόοδο είναι στρωμένος με Κόμανους....

Ποιητικός ο αρχηγός και με ορθή κατάληξη.
Μερικές φορές πρέπει κάτι να θυσιάζεται για να προχωρά κάτι άλλο.


ΥΓ1. "Το τίμημα του λιγνίτη" Τάδε έφη Τούλιας προ μερικών ημερών.
ΥΓ2. Σύντομα και στους κινηματογράφους.

Παιδιά εγώ πρώτη φορά πήγα εκεί και έχω μείνει με το στόμα ανοιχτό!!!!
Καλά πως το κάνανε αυτό;;; Ο κόσμος δεν διαμαρτυρήθηκε πότε;;;
Εμείς γιατί δεν τα ξέραμε αυτά; Οι ειδήσεις;;;;
Λογικά όλα αυτά τα χωριά εκεί θα έχουν την ίδια κατάληξη...
Μέχρι τώρα ο Κόμανος, η Χαραυγή και ο Κλείτος αυτά που έχω δει και πόσα ακόμα μπορεί να είναι...

Συγκλονιστικές φωτογραφίες που ψάρεψα στο διαδίκτυο από τον Κόμανο, όταν ακόμα τα σπίτια ήταν στις θέσεις τους. Από τότε πρέπει να έχουν περάσει 2-3 χρόνια. Τα λόγια είναι περιττά.
Οι εικόνες μιλούν από μόνες τους...










Περισσότερες εικόνες εδώ.

ΥΓ. Επόμενο χωριό φάντασμα στην περιοχή, η Μαυροπηγή.
Απ’ όσο γνωρίζω, η διαδικασία μετεγκατάστασης των κατοίκων θα ξεκινήσει σύντομα. Ετοιμάστε τις αντιασφυξιογόνες μάσκες...

Πραγματικά απίστευτη κατάληξη για ένα χωριό. Είναι, όμως, όπως πολύ σωστά γράψατε κι εσείς, το τίμημα για την ανάπτυξη και την εξέλιξη. Έπρεπε να ξεριθωθούν κάποιοι άνθρωποι για να έχουμε όλοι εμείς οι υπόλοιποι ηλεκτρικό ρεύμα όλο το 24ωρο.
Μπορούσε, όμως, να γίνει κάτι άλλο εκτός από το να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους και το χωριό τους; Αν κάποιος έχει απάντηση, θα με ενδιέφερε να την ακούσω.
Σίγουρα είναι οδυνηρό να σε αναγκάζουν οι συνθήκες να γίνεσαι οικειοθελής μετανάστης, αλλά ,κατά τη γνώμη μου, είναι προτιμότερο από το να κινδυνεύεις εσύ και η οικογένεια σου απο το διοξείδιο του άνθρακα που παράγεται με την καύση του λιγνίτη.
Υ.Γ.Πολύ ωραίο το βίντεο στην αρχική σελίδα. Πολλές φορές μία φωτογραφία δεν είναι αρκετή για να αποδώσει αυτά που αντικρίζετε στις τσάρκες σας. Μ'ένα βίντεο, όμως, τα καταφέρνετε! Μπράβο σας και συνεχίστε έτσι!