Σκεφτείτε τον pacman, τη στιγμή που τον έχουν περικυκλώσει τα φαντασματάκια...
Κάπως έτσι θα πρέπει να αισθάνεται ο νέος οικισμός των Κορεστείων καθώς περιβάλλεται από χωριά που εμείς σήμερα (πιθανόν λανθασμένα) τα χαρακτηρίζουμε «φαντάσματα» (Κρανιώνα, Χαλάρα, Γάβρος, Μαυρόκαμπος κ.α.)
Ελάχιστοι είναι οι κάτοικοι των οικισμών αυτών και οι οποίοι ασχολούνται με την γεωργία και την κτηνοτροφία.
Οι υπόλοιποι μετακόμισαν κάποτε σ’ άλλες πολιτείες, σε εποχές δύσκολες για τον τόπο μας.
Το χαρακτηριστικό αυτών των χωριών είναι τα πλινθόκτιστα* σπίτια και η περιήγηση στις γειτονιές τους, μοιάζει με πραγματικό ταξίδι στο χρόνο καθώς οι εικόνες και τα χρώματα που βλέπει κανείς δεν έχουν καμία σχέση με το σήμερα.
Τα χωριά αυτά θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν μουσεία σε πραγματικές διαστάσεις.
Σε αντίθεση με τα πλινθόκτιστα εγκαταλελειμμένα χωριά της Καστοριάς (που δεν είναι μόνον αυτά, υπάρχουν κι αλλού, αυτά είναι ίσως τα χαρακτηριστικότερα), προς Γιάννενα μεριά, υπάρχουν χωριά πετρόκτιστα, επίσης εγκαταλελειμμένα.
Ένα από αυτά είναι το χωριό Πλαγιά (η παλιά Ζέρμα) που φαίνεται καθώς ταξιδεύουμε προς Κόνιτσα, λίγο μετά το Επταχώρι, σε μια πλαγιά του Γράμμου με τα χαρακτηριστικά γριζόχρωμα σπίτια να τραβάνε το βλέμμα σου.
Έτυχε μια φορά και είδα κατά λάθος το χωριό καθώς περνούσα από κει και αυτό μόνο, ήταν αρκετός λόγος για να με πείσω, κάποια στιγμή να το καταθέσω σαν πρόταση στην ομάδα – παρέα για εξόρμηση.
Από τα λίγα που έμαθα (και δεν ξέρω κατά πόσο ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα) το χωριό δεν φαίνεται να εγκαταλείφθηκε για οικονομικοπολιτικοκοινωνικούς λόγους αλλά εξαιτίας κατολισθήσεων από το βουνό (είναι ένα πρόβλημα που σήμερα απασχολεί τους κατοίκους του Επταχωρίου).
Κοντά στην Πλαγιά (που ξαναχτίστηκε λίγο πιο κάτω), υπάρχει κι ένα ιστορικό γεφύρι από τα πολύ χαρακτηριστικά της περιοχής, που νομίζω ότι αξίζει να ψάξουμε να το βρούμε.
Κλείνοντας, θα καταθέσω και μία δεύτερη πρόταση.
Ένα οικολογικό πράσινο ανθρωπάκι, μου είπε κάποτε (συνήθως τη δουλειά αυτή την κάνουνε πουλάκια) για ένα χωριό – φάντασμα στο νομό Γρεβενών που κι αυτό δεν κατοικείται εδώ και 60 περίπου χρόνια.
Πρόκειται για το χωριό Διάκος και απέχει περίπου μισή ώρα από την πόλη των Γρεβενών. Οι κάτοικοι το άφησαν με τον καιρό για να εγκατασταθούν πιο κοντά στα Γρεβενά, όπου μπορούσαν να εξασφαλίσουν καλύτερη εργασία.
Έμαθα επίσης, ότι στον Διάκο έχει πολλές γκορτσιές (αγριοαχλαδιές).
Την περίοδο λοιπόν που ωριμάζουν τα γκόρτσα, το χωριό δέχεται πολλές επισκέψεις από τις αρκούδες της περιοχής...
ΥΓ. Το καλοκαίρι στην Ελλάδα, διακοπές κάνουν ακόμα και οι ιστοσελίδες...
* Πλίνθος: δομικό υλικό αποτελούμενο από χώμα, άχυρο, τρίχες ζώων, ίνες φυτών και διάφορες άλλες προσμίξεις.