Για τους μυημένους στα σκοτεινά μυστικά της Cyberότσαρκας αναφέρω ότι για κακή μου τύχη, στη μοναχική εξόρμηση που έκανα στους Φιλίππους της Καβάλας πριν από λίγες ημέρες, επαναλήφθηκε το σκηνικό με το φανελάκι (αν και χωρίς φανελάκι αυτή τη φορά με ότι αυτό συνεπάγεται...).
Σε αντίθεση όμως με την παρθενική μου περιπέτεια με το συμπαθές αυτό εσώρουχο, αυτή τη φορά δεν είχα να διανύσω 200 λασπωμένα μέτρα υπό το αμυδρό και υγρό φως ενός φακού σε κάποιον υπόγειο διάδρομο αλλά έπρεπε να βρω καταφύγιο να κρυφτώ καθώς βρισκόμουν σε μια σχεδόν γυμνή από θάμνους και δέντρα πλαγιά, ο ήλιος έκαιγε βάναυσα και φαινόμουν σαν τη μύγα μεσ’ το γάλα από χιλιόμετρα, με το ανοιχτόχρωμο υποκάμισο που φορούσα, την ώρα που λίγες δεκάδες μέτρα χαμηλότερα από τα πόδια μου, τα οποία παρεμπιπτόντως έτρεμαν, τουρίστες μπαινόβγαιναν στο αρχαιολογικό μουσείο των Φιλίππων και κάτοικοι του παρακείμενου οικισμού της Λυδίας έκαναν τον μεταπρωινό περίπατό τους...
Ο κρύος ιδρώτας που με έλουσε είχε, τουλάχιστον αυτός, κάποιες λίγες ευεργετικές ιδιότητες λόγω του καύσωνα της ημέρας... Κάτι ήταν κι αυτό...

Αφού κατάφερα, με πολλές όμως δυσκολίες, να βγω ζωντανός από την απρόσμενη περιπέτειά μου, τράβηξα τις τελευταίες φωτογραφίες της ημέρας (δεν μου είχε μείνει κουράγιο για πολλές περισσότερες είναι η αλήθεια), επέστρεψα στην προσωρινή βάση μου και σήμερα, αφού γύρισα αρτιμελής στην πατρίδα, είπα να ανοίξω το παρόν θεματάκι που σίγουρα θα αποτελέσει ξεχωριστό και πολύ ιδιαίτερο κομμάτι μέσα στη σελίδα μας.
Ο λόγος που ανοίγω το θέμα νωρίτερα από το σχετικό άρθρο, που εκτός απροόπτου κάποτε θα σηκωθεί κι αυτό στην αρχική σελίδα, έχει να κάνει με τις διαδικτυακές μηχανές αναζήτησης που δουλεύουν 24 ώρες ακατάπαυστα για να μας στέλνουν κόσμο, χωρίς να πληρώνονται και χωρίς φυσικά να ζητάνε ένσημα ή να έχουν τις παράλογες απαιτήσεις που έχουν οι σημερινοί εργαζόμενοι.
Όλο και κάποιο κλικ επομένως, υποθέτω, ότι θα τσιμπήσουμε στον αδυσώπητο αγώνα της διαδικτυακής κυριαρχίας... Έχουν φυτρώσει πολλές σελίδες στη γειτονιά μας και πρέπει να βρούμε τρόπο να επιβιώσουμε κι εμείς.

Οι Φίλιπποι λοιπόν, που έλεγα παραπάνω, ήταν αρχαία πόλη της Μακεδονίας η οποία ιδρύθηκε τον 4ο π.Χ. αιώνα με την αρχική ονομασία Κρηνίδες. Την μετονομασία την έκανε με το έτσι θέλω ο Φίλιππος ο Β΄, πατέρας του Μεγάλου Αλεξάνδρου, λίγα μόλις χρόνια μετά την ίδρυσή της.
Το 50 περίπου μ.Χ. οι Φίλιπποι κέρδισαν μία σημαντική πρωτιά καθώς εκεί ιδρύθηκε η πρώτη χριστιανική εκκλησία επί ευρωπαϊκού εδάφους από τον Απόστολο Παύλο (αυτά κλεμμένα από τη Βικιπαίδεια).


Οι Φίλιπποι ήταν χτισμένοι στη βάση ενός λόφου και σήμερα σώζονται αρκετά πράγματα από εκείνη την εποχή που ο καθένας μπορεί να γνωρίσει στον πολύ όμορφο και επισκέψιμο αρχαιολογικό χώρο.
Κι έρχομαι τώρα στο ψητό...
Στις πλαγιές αυτού του λόφου διατηρούνται μέχρι και σήμερα πολλά ανάγλυφα, λαξευμένα απευθείας πάνω σε βράχους που εξέχουν από το έδαφος. Τα ανάγλυφα τα οποία πρέπει να χρονολογούνται στον 2ο ή 3ο αιώνα μ.Χ., απεικονίζουν πιθανόν κάποιες θεότητες του παρελθόντος κι έχουν έναν ιδιαίτερο χαρακτήρα που δεν γνωρίζω που αλλού μπορεί να συναντήσει κανείς.


Η σύγχρονη επιστημονική κοινότητα από τα λίγα που κατάφερα να μάθω, δεν πρέπει να έχει ασχοληθεί διεξοδικά με την μελέτη και την καταγραφή αυτών των αναγλύφων (οι αναφορές στο διαδίκτυο είναι από ελάχιστες έως ανύπαρκτες). Ίσως αυτό να οφείλεται στο γεγονός ότι στο γειτονικό Παγγαίο έχουν εντοπιστεί οι περίφημες προϊστορικές βραχογραφίες αλλά και ότι ο αρχαιολογικός χώρος των Φιλίππων βρίσκεται μερικές εκατοντάδες μέτρα μακρύτερα και οι δύο αυτές περιπτώσεις ίσως κέρδισαν στο παρελθόν το ενδιαφέρον τόσο των επιστημόνων όσο και των ασυνήθιστων επισκεπτών που θα έγραφε κι ο αρχηγός.

Δεν θα γράψω όμως περισσότερα γιατί δεν θα έχω μετά υλικό να συντάξω το κεντρικό άρθρο.
Πέραν αυτού, το θέμα αν και χιλιομετρικά μακρινό, παραμένει ορθάνοιχτο διότι η επιτόπια ερασιτεχνική έρευνα που έκανα, δεν τελείωσε με τον καλύτερο τρόπο (δεν φορούσα και φανελάκι... 37 βαθμούς είχε..) και δεν ήταν αρκετή.
Το σίγουρο είναι ότι μελλοντικά θα επανέλθουμε με μία ομαδική εξόρμηση.
Ως τότε να μας φυλάει το ΔΝΤ...

ΥΓ. Η Cyberότσαρκα θα επιστρέψει με τη νέα θεματολογία εκεί κοντά στο πανηγύρι. Ως τότε, πιστοί μου συνοδοιπόροι, περιμένω με αγωνία τις δημοσιεύσεις σας μέσα στο φόρουμ που τόσο πολύ μου λείψανε...

Μάγκες χαλαρώστε...
Είπαμε να κάνετε κανά ποστ αλλά όχι κι έτσι.
Spam λοιπόν, για να το επαναφέρω μπροστά, διότι μου το εξαφανίσατε το καημένο το ποστάκι μου.
Άντε γιατί βλέπω να αρχίζουν κι εδώ μέσα περικοπές...