Όντως αυτά τα όντρια δεν έχουν τέλος. Αυτό αποδείχτηκε από την χθεσινή μας εξόρμηση στα όντρια από την μεριά του χωριού Βράχος. Κατά την γνώμη μου ήταν από τις καλύτερες εξορμήσεις μας. Ο σκοπός μας ένας ! Το εκκλησάκι της Αναλήψεως , οι προσδοκίες μας λίγες. Aπολογισμός; Τα λόγια είναι περιττά και αυτό γιατί αν δεν περάσεις από το χαραγμένο μονοπάτι αν δεν δεις το δάσος τις πηγές το καταπονημένα βράχια τα μικρά και μεγάλα βάραθρα πάντα οι προσδοκίες στο μυαλό σου θα είναι λίγες για αυτό το απλό φαινομενικά βουνό!

ΥΓ0 Τι λέει Όλα ΚΑΛΑΑΑΑ;;;

ΥΓ1 Την επόμενη φορά πρέπει να πάμε όλοι μαζί!

ΥΓ2 Η επόμενη φορά δεν είναι μακριά. Θα προσπαθήσουμε να κατεβούμε στο στενό βάραθρο που βρήκε ο Nio

ΥΓ3 Nio επισύναψε την φωτογραφία με το βαραθράκι όσο φαίνετε δηλαδή.

To θέμα αυτό πιστεύω πως πέραν του σχολιασμού των εξορμήσεων θα μπορούσε να είναι και στο "προτάσεις για νέες τσάρκες" καθώς η πρόσφατη βόλτα μας στα μικρά Όντρια που αναρτήθηκε χθες στην αρχική σελίδα δεν αποκλείεται να αποτελέσει την αρχή μίας νέας σειράς εξορμήσεων.
Επιστρέψαμε έναν χρόνο μετά αλλά από την μεριά του κομματιού αυτού των Οντρίων που ανήκουν στον νομό Καστοριάς*.
Όταν πήγαμε στις Πρέσπες ή στα Τζουμέρκα εντυπωσιαστήκαμε από τον βαθμό που αξιοποιήθηκαν οι ομορφιές (όχι πως υστερούν σε ομορφιά, απλώς η εκμετάλλευση του τουρισμού αγγίζει το 100%) του βουνού προσελκύοντας έτσι μιλιούνια τουριστών (καλώς για την οικονομία, αλλά με ερωτηματικό για το περιβάλλον). Στα Όντρια εντυπωσιαστήκαμε καθώς πρόκειται για το άλλο άκρο**! Μοναδική υποδομή είναι τα υποτυπώδη μονοπάτια, κομμένα σε κάποια σημεία, ή χαμένα από τα πεσμένα φύλλα και την βλάστηση. Αφήστε που η κατάσταση του δρόμου μέχρι τα χωριά στους πρόποδες των Οντρίων είναι σχεδόν απελπιστική. Όλα είναι σχετικά όμως, μπορεί έτσι να είναι καλύτερα. Και ακόμα καλύτερα για εμάς, τους διψασμένους για περιπέτεια εξερευνητές!

* Στον νομό Καστοριά κυρίως μικρά Όντρια (Λάγγα, Βράχος, Πετροπουλάκι)
Στον νομό Κοζάνης τα μεγάλα (Ζώνη, Δραγασιά, Δαμασκηνιά)

** Τα άκρα είναι σχεδόν πάντοτε δυσάρεστες καταστάσεις. Γι'αυτό συνήθως αυτό που λέμε "μέση λύση" είναι που μας κάνει να πηγαίνουμε μπροστά.

Παιδιά έχω ανέβει πολλές φορές στα Όντρια παλιότερα.Έχω ανέβει όλες τις εποχές με παρέα, η μόνος με το σκύλο μου τον Βίκτωρα (Ένα Σιβηριανό χάσκυ). Αν και εχω γυρίσει πάρα πολλά μέρη της ορεινής Ελλάδας πάντα αυτό το μέρος θα έχει ιδιαίτερη θέση στην καρδιά μου.
Την επομένη που θα πάτε και θέλετε έναν ακόμη στην παρέα ρίξτε ένα σήμα.(Αν και έχω πάρει κιλά )
Όλα μου το φωτογραφικό υλικό από τα ¨Οντρια είναι σε slide.
Παραθέτω μια που σκάναρα για τον Φίλο Χρήστο Τζήμα συνοδοιπόρο και συν αναρριχητή
(Ο Χρήστος έχει κάνει τον χάρτη που βρίσκεται στην πλατεία του Βράχου στο κτήριο που είναι το καφενείο τώρα)


Από την αναρριχητική διαδρομή "πολιορκεία"
Στην φωτογραφία ασφαλίζει ο Χρήστος Τζήμας που άνοιξε και την διαδρομή
Η διαδρομή βρίσκεται λίγο πριν το Ούσι

Τυχαίνει να μου δοθεί το βήμα για τις ευχές από εδώ και για να μην σπαμάρω αλλού θα αξιοποιήσω την ευκαιρία που μου δίνεται:
Xρόνια πολλά σε όλους! Χριστός Ανέστη!
Μετά τα αρνιά και τα κοκρέτσια (λέμε τώρα! προσωπικά μόνο κεφτέδες έφαγα) μου άνοιξε η όρεξη για να ποστάρω (αφού πρώτα χώνεψα) έναν ενδιαφέρον συγκριτικό χάρτη Ορεστιάδας-Οντρίων. Πρόκειται για την λίμνη της Καστοριάς μαζί με τον χάρτη των Οντρίων στην ίδια ακριβώς κλίμακα με σκοπό να κατανοήσουμε την εκτασή για την οποία μιλάμε στο τόπικ αυτό:






Βέβαια άλλο να μιλάμε για λίμνη για άλλο για βουνό, από κοντά τα Όντρια δείχνουν πολύ μεγαλύτερα...