ΔΝT έχει πέσει και στη σελίδα μας...
Επειδή εγώ όμως δεν καταλαβαίνω από τέτοια, μοναχός μου θα χορεύω και θα πηδάω ασταμάτητα...

Το Χάνι Μπιρίκι λοιπόν είναι πραγματικά ένα πολύ όμορφο γεφύρι, μικρό σε μέγεθος, μεγάλο όμως σε ιστορία καθώς κατασκευάστηκε πριν από περίπου 150 χρόνια. Σε κάποιες περιπτώσεις αναφέρεται και ως "Μπερίκι" αλλά δεν καταφέραμε να εντοπίσουμε την ακριβή προέλευση της ονομασίας. Ολόκληρη η περιοχή εκεί ονομάζεται έτσι.


Τα παλιά πέτρινα γεφύρια όπως είναι το Χάνι Μπιρίκι, πέρα από την αρχιτεκτονική τους, έχουν κάτι που δεν διαθέτει σχεδόν καμία από τις σύγχρονες γέφυρες. Την αρμονία με το τοπίο...
Οι ανάγκες βέβαια έχουν αλλάξει αλλά ποια σύγχρονη κατασκευή, όσο μεγάλη και θαυμαστή κι αν είναι, θα τη θυμάται ο κόσμος για την αισθητική της και την απλότητά της;
Το μεγαλύτερο βάρος στις σύγχρονες γέφυρες πέφτει στα τεχνικά χαρακτηριστικά, στο μέγεθος και στη λειτουργικότητα. Δυστυχώς όμως και σε αυτήν την περίπτωση δεν είναι μόνο το μέγεθος που μετράει...
Κακή εντύπωση μου έκαναν τα σκουπίδια που φροντίζουν να αφήσουν κάποιοι φεύγοντας (και όχι όλοι, όπως θα έλεγε η γνωστή διαφήμιση, βλέπε πλαστικά - περιτυλίγματα από γαριδάκια και τα σχετικά), παρόλο που έχουν τοποθετηθεί κάδοι απορριμμάτων.
Ακόμη και κάποια λίγα μπάζα που έμειναν δίπλα από το καλντερίμι, από τις εργασίες αναστήλωσης, και δεν μερίμνησε κανείς για να απομακρυνθούν. Έχει γίνει πάντως καλή δουλειά στο γεφύρι. Το καλντερίμι όμως θα μπορούσε να είναι πιο λιτό και η έκταση που καθαρίστηκε από τα μηχανήματα στον χώρο της στάθμευσης, θα μπορούσε να διαμορφωθεί με κάποιον τρόπο κι όχι να μείνει γυμνή. Ίσως να μην έφταναν τα χρήματα που δαπανήθηκαν για την αναστήλωση και να είναι κάτι που θα γίνει μελλοντικά.
Αυτά τα ολίγα.

Για όσους λοιπόν θέλουν να δουν κάποιο από τα γεφύρια εκείνης εποχής, το Χάνι Μπιρίκι είναι μια πολύ καλή πρόταση και δεν χρειάζεται να ταξιδέψετε μέχρι την Ήπειρο, που κρατάει τα πρωτεία σε αυτόν τον τομέα, για να δείτε κάτι παρόμοιο.

ΥΓ1. Γενικότερα ο Λιβαδοπόταμος κρύβει πολλά μυστικά στη διαδρομή του κι έχει προσφέρει μέχρι σήμερα 4 άρθρα στη σελίδα μας. Αναφέρομαι φυσικά στα δύο θέματα που αφορούν το φαράγγι της Κορομηλιάς και στο γεφύρι του χωριού. Όλα αυτά μαζί με το Χάνι Μπιρίκι σε μία απόσταση περίπου 4 χιλιομέτρων...

ΥΓ2. Προτείνω, μετά "Το τίμημα του λιγνίτη" να γυρίσουμε "Το τίμημα του facebook". Θα το καταχωρήσουμε στη νέα κατηγορία που θα ανοίξουμε στα Αφιερώματα, με τον γενικό τίτλο "Σελίδες Φαντάσματα"...

Πολύ ενδιαφέρον το κείμενο σου φίλε Garavelas.
Θα ήθελα απλά να πω κάτι.

Πέτρινα γεφύρια δεν έχουν μόνο στην Ήπειρο.
Έχει και η Λιθιά ένα και από ότι έχω ακούσει υπάρχουν και στα νότια χωριά του Νομού Καστοριάς. Θα μου πεις ότι αυτά ήταν στην Ήπειρο παλιότερα και θα έχεις δίκιο.
Αν θυμάμαι καλά και στο Άργος Ορεστικό υπήρχε ένα κάποια στιγμή στο παρελθόν.

Υ.Γ: Το φέιςμπουκ είναι μια μόδα... Κάποια στιγμή θα ξεφουσκώσει...

Αν δεν κάνω λάθος, πέτρινα γεφύρια υπάρχουν και στο Επταχώρι,στη Ζούζουλη και στη Λιθιά. Μάλιστα του Επταχωρίου το έχω δει από κοντά και έχω ακούσει πολλές ιστορίες για ρομαντικές βόλτες ζευγαριών εκεί. Μην ξεχνάτε ότι πριν από μερικά χρόνια ένας περίπατος με το ταίρι σου είχε περισσότερη αξία από ένα tag και ένα like..

Δεν κάνεις λάθος GreenEyes υπάρχουν αυτά τα γεφύρια και συγκεκριμένα ήμασταν στα 2 από αυτά πριν λίγο καιρό.
Και όσο αφορά το τρίτο στην Λιθιά έχουμε κανονίσει μέσα στο καλοκαίρι να πάμε και σε αυτό.

Ρε που μπλέξαμε...
Μετά τις καλλιτεχνικές φωτογραφίες του toulia, αποκτήσαμε και τα καλλιτεχνικά ποστάκια του Νίο!
Ανάθεμά με κι αν μπόρεσα να διακρίνω κάτι από τα δυο παραπάνω γιοφύρια...
Έχω κι ένα μικρό πρόβλημα με την μυωπία...
Αλλά έτσι είναι οι καλλιτέχνες!
Ξυπνάνε τη φαντασία μας, γι’ αυτό και μας αρέσουν.
Κάτσε να κάνω κι ένα like όπως παλιά...


Λοιπόν... Στην περιοχή του Επταχωρίου υπάρχουν 2 γεφύρια. Το ένα είναι μέσα στο χωριό και το άλλο που έκανε ότι πόσταρε ο Νio είναι στον δρόμο για Ζούζουλη, γνωστότερο ως γεφύρι Κουτσιουμπλή (δεν ξέρω ποιος ήταν ο Κουτσιουμπλής).
Θα το γνωρίσουμε κι αυτό σύντομα (ανήμερα του Αγίου Ισιδώρου της Σεβίλλης, προστάτη του διαδικτύου), μέσα από το άρθρο που θα ετοιμάσει ο Nio (έχει ξεκινήσει ήδη να το συντάσσει).


Υπάρχουν πολλά θέματα που περιμένουν υπομονετικά στην ουρά για να πάρουν κι αυτά τη θέση τους στην αρχική μας σελίδα αλλά δυστυχώς αυτή η ουρά κινείται με ρυθμούς ταλαίπωρης χελώνας.

ΥΓ. Ξεκινάω τα υστερόγραφα...
ΥΓ1. Για το Χάνι Μπιρίκι ξεκινήσαμε να γράφουμε εδώ μέσα, στο Επταχώρι βρεθήκαμε! Διαδικτυακός διακτινισμός... Με μία λέξη διαδικτυανισμός! Χάνι Μπιρίκι - Επταχώρι με ένα κλικ!
Γεφύρι εν τω μεταξύ πρέπει να υπάρχει και στη Βασιλειάδα (τελικά χαμός γίνεται).
ΥΓ2. Μόνο η GreenEyes με καταλαβαίνει... Έχω καταντήσει γραφικός (το ξέρω, δεν είναι και τόσο άσχημα όσο νομίζετε) και γι’ αυτόν τον λόγο προτείνω το επόμενο αξίωμα μετά το "Έφτασε στο πρώτο έρπινγκ" να είναι το "Σταμάτησε να ποστάρει και να μας τα κάνει καλαμπόκια".
ΥΓ3. Έπειτα από το κάτι σαν άρθρο με τον συμβολικό τίτλο "Νομός Καστοριάς... Νομός Καταρράκτης!" που σηκώθηκε στη σελίδα μας πριν δύο χρόνια, προβλέπω σύντομα νέο άρθρο στην κεντρική με συμβολικό τίτλο αυτή τη φορά "Νομός Καστοριάς... Νομός - Γέφυρα με το παρελθόν!".
Αλλά τι λέω; Πλέον είμαστε Αντιπεριφέρεια. Για να το πάρουμε επομένως αλλιώς...
"Αντιπεριφέρεια Καστοριάς... Αντιπεριφέρεια – Γέφυρα με το παρελθόν!"
Οι Αντιπεριφέρειες μας μάραναν... Κάθε μέρα χάνουμε και κάτι από την ταυτότητά μας.
ΥΓ4. Επόμενο μεγάλο στοίχημα για την Cyberότσαρκα, η ανακάλυψη των επτά χωριών που φτιάξανε κάποτε το Επταχώρι. Αν επιπλέον έχουν και γεφύρια, με βλέπω Γεφυρολόγο...

Πριν ασχοληθώ με την καταρρακτολογία, όπως έχω γράψει και παλιότερα, πίστευα ότι για να δει κάποιος έναν καταρράκτη, έπρεπε να ταξιδέψει μέχρι την Έδεσσα. Μέσα σε αυτά τα χρόνια που έχουμε πάρει τα βουνά και τα λαγκάδια έχουμε ανακαλύψει καταρράκτες μεγαλύτερους της Εδέσσης, πολύ πιο κοντά από την πρωτεύουσα του Νομού Πέλλας.
Κάτι αντίστοιχο τείνει να γίνει και με τα πετρόκτιστα γεφύρια που νόμιζα ότι για να τα δει κάποιος, πρέπει να πάει μια βόλτα τουλάχιστον μέχρι την Κόνιτσα κι ακόμα παραπέρα (για την ιστορία αναφέρω ότι έχουμε επισκεφθεί και το γεφύρι της Κόνιτσας και πάλι με χρόνια με καιρούς, θα το δούμε κι αυτό στη σελίδα μας).
Η στοιχειώδης έρευνα όμως που κάνουμε (διότι περί τέτοιας πρόκειται), αποκαλύπτει ότι και ο Νομός Καστοριάς -συγνώμη ξεχάστηκα- η Περιφερειακή Ενότητα Καστοριάς διαθέτει σημαντικά δείγματα της αρχιτεκτονικής των παραδοσιακών πετρόκτιστων γεφυριών κι αναρωτιέμαι για τι άλλο, μετά τους καταρράκτες και τα γεφύρια, μπορεί να συζητάμε έπειτα από λίγο καιρό.
Πετρόκτιστα γεφύρια διαθέτει και ο Νομός Γρεβενών που βρίσκεται στα πόδια μας και μάλιστα το ένα βρίσκεται στην είσοδο ενός εντυπωσιακού φαραγγιού.
Γι’ αυτά όμως, μόλις πιάσει το καλοκαίρι...

* Ήταν ένα ποστάκι bonus για να πλησιάσω ακόμα περισσότερο στα 300.