Παραλίμνια χωριά φαντάσματα, σπηλιές και απόκρημνα ασκηταριά, νησάκια κι ερειπωμένες εκκλησίες, κι ένα πλήθος από γεγονότα που έπαιξαν ρόλο στην σύγχρονη ιστορική εξέλιξη των Πρεσπών, παραμένουν σιωπηλά περιμετρικά των δύο λιμνών, και περιμένουν να τα ανακαλύψουμε...


Η περιοχή των λιμνών θα μπορούσε να είναι από μόνη της μια ξεχωριστή κατηγορία μέσα στη σελίδα μας κι ίσως μια μέρα αυτό να γίνει. Γενικά όμως παραμένει ξεχασμένη και μόνο ο Άγιος Αχίλλειος φαίνεται ότι έχει κερδίσει το ενδιαφέρον των επισκεπτών.

Κρανιές, Αγκαθωτό, Βροντερό, Σπηλιά Κόκκαλη (αντάρτικο νοσοκομείο), σπηλιά Ζαχαριάδη, Ασκηταριό Ελεούσας, Βιδρονήσι είναι μόνο μερικές από τις τοποθεσίες που είτε έχουμε πάει, είτε θα πάμε. Για τα δεδομένα της Cyberότσαρκας οι Πρέσπες είναι μέρος παρθένο και μπορεί να γεμίσει με τον καλύτερο τρόπο πολλές δυνατές εξορμήσεις. Βρίσκεται μόλις 45-60 λεπτά από το Άργος Ορεστικό και η πρόσβαση σε κάποια μέρη γίνεται μόνο με βάρκα. Μία ακόμα πρόκληση για τις τσάρκες μας, που δεν περνάει απαρατήρητη.




ΥΓ. Μάγκες… ο garavelas άρχισε να κουράζεται... Αν θέλετε να μείνει η σελίδα μας όρθια θα πρέπει να βάλετε κι εσείς ένα χεράκι...

Ωραίο το θεματάκι σου garavelas αν και δε ξέρω πόσο θα αντέξει.
Μία μικρή ένσταση ως προς το πιο τουριστικό σημείο της περιοχής που νομίζω πως είναι το χωριό Ψαράδες (εκεί που o stathis τρώει πεστροφούλες!) στη μεγάλη Πρέσπα.
Mία βαριά ατμόσφαιρα νιώθω πως περιβάλλει γενικά την περιοχή, δε ξέρω πως να το εξηγήσω.
Η περιοχή έζησε τόσο οδυνηρά όσο λίγοι τις συνέπειες του εμφυλίου πολέμου, άλλωστε εκεί εκτυλίχθηκε και η τελευταία πράξη των πολεμικών συγκρούσεων.
Δεν είναι τυχαίο πως τα χωριά "στοιχειώθηκαν" και κάποια από αυτά δεν ζωντάνεψαν ποτέ ξανά (όπως αυτό των Κρανιών που θέλω να πιστεύω πως βρίσκεται στην ατζέντα μας). Νεκροί, αγνοούμενοι, πρόσφυγες, παγιδευμένοι σε χώρες με κομμουνιστικά καθεστώτα...