Θεσσαλονίκη...
Άλλοι την χαρακτηρίζουν ως την νύμφη του θερμαϊκού, άλλοι ως φτωχομάνα, άλλοι ως την πόλη του έρωτα... Η Θεσσαλονίκη είναι αναμφισβήτητα από τις πιο όμορφες πόλεις της Ελλάδας. Το θέμα όμως είναι πως η καθημερινότητα στην Θεσσαλονίκη σε κάνει να βλέπεις την τσιμεντένια πλευρά της πόλης, την ηχορρύπανση, την κίνηση, το άγχος. Προσπαθώ πολλές φορές να κοιτάξω την πόλη με ένα άλλο μάτι, προσπαθώ να δω αυτό που οι αγχωμένοι περαστικοί αγνοούν και συνειδητοποιώ πως αυτή η πόλη τελικά έχει πολλές όμορφες, μυστήριες και άγνωστες πτυχές. Και αυτές δεν είναι ανάγκη να βρίσκονται κρυμμένες κάπου. Πολλές φορές είναι μπροστά στα μάτια σου, απλά το θέμα είναι πως, κατά έναν περίεργο τρόπο, δύσκολα σου κινούν την προσοχή και το ενδιαφέρον.



Κάνοντας μία βόλτα στο κέντρο, προσπαθώντας να δω με μία διαφορετική ματιά την πόλη παρατηρώ τα παλιά κτίρια της Θεσσαλονίκης. Κάποια από αυτά κατοικημένα και ανακαινισμένα, άλλα ακατοίτητικα και εγκαταλελειμένα. Και θα μου πείτε τώρα "σιγά ρε toulias τι μας λες, σιγά την ανακάλυψη"... Κι όμως κάποια κτίσματα από αυτά κρύβουν μία ιστορία, σε κάποιες περιπτώσεις ολόκληρους μύθους, και βρίσκονται στα πιο πολυσύχναστα σημεία της πόλης. 2όροφα ή 3όροφα συνήθως, 100 χρονών ή και παραπάνω ξεχωρίζουν από τα υπόλοιπα μεταγενέστερα κτίσματα. Δεν ξέρω όμως αν και κατά πόσο τραβούν την περιέργια του περαστικού ο οποίος έχοντας συνηθίσει στην θέα τους μπορεί να ξεχνά την αξία τους.

Η αίσθηση του καλαίσθητου θαρρείς πως από το '60 και μετά χάθηκε από τους κατοίκους των μεγαλουπόλεων. Αυτό είναι ένα από τα συμπεράσματα μου...

Υποπίπτω στο παράπτωμα του double posting για να μην υπάρξει πρόβλημα με τις φώτος.

Σήμερα θα παραθέσω το κτίσμα απέναντι ακριβώς από το την παραπάνω, κόκκινη, πολυκατοικία.
Στο ισόγειο του στεγάζεται γνωστό ζαχαροπλαστείο και για να πούμε την αλήθεια είναι από τι λίγες αυτές φορές που κάποιος επιχειρηματίας σέβεται το παλιό κτίριο στο οποίο στεγάζει την επιχείρησή του. Το ζαχαροπλαστείο δίνει μία όμορφη πινελιά στο καλοσχεδιασμένο κτίριο που ίσως ήδη να έχει κλείσει έναν αιώνα ζωής. Συνήθως τα καταστήματα είτε στο ισόγειο, είτε σε όροφο τοποθετούν μεγάλες κακόγουστες πινακίδες και κομμάτια του συστήματος κλιματισμού στην πρόσοψη του κτιρίου με αποτέλεσμα να την καθιστούν δυσάρεστη στο μάτι.

Στην οδό Ερμού συναντάμε πολλά τέτοια κτίρια.
Αν έχετε ακούσει κάποια ιστορία ή κάποια ενδιαφέρουσα πληροφορία για το ιστορικό κέντρο της Θεσσαλονίκης και θέλετε να μας "στείλετε" να το κοιτάξουμε το e-mail μας είναι Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από κακόβουλη χρήση. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε την Javascript για να τη δείτε.

toulias... ο απόγονος του Johnnie Walker!
toulias, ο περιπατητής...
touliaς, o μαραθωνοδρόμος...
toulias, ο καταπότης των μεγάλων αποστάσεων...
toulias... ο άνθρωπος που θα κάνει κάποτε το γύρο της γης περπατώντας ή μπορεί και τρέχοντας, σαν άλλος Forrest Gump!
Keep boring...

Ρε συ!
Πόση ώρα σου πήρε να βγάλεις τις παραπάνω φωτό, από τη στιγμή που έκλεισες την πόρτα του σπιτιού σου, για να τσαρκάρεις;
Ένα λεπτό;
Δύο;
Πάνω από τρία πάντως αποκλείεται...


ΥΓ1. Κατέβηκες από τις σκάλες με τα πόδια ή πήρες ασανσέρ;
ΥΓ2. Είναι ένα πολύ ωραίο παλιό σπίτι κάτω στην Όλγας αλλά δεν θυμάμαι σε ποιο ύψος ακριβώς. Πρέπει να βρίσκεται κοντά στη Μπότσαρη, στην από πάνω μεριά. Αλλά μάλλον θα χρειαστείς περισσότερο από ένα τρίλεπτο για να πας να το φωτογραφήσεις και να μας το δείξεις, οπότε δεν βλέπω να το κάνεις...Το θεματάκι πάντως μου αρέσει αλλά νομίζω ότι χρειάζεται σύμπτυξη. Γουστάρω όμως την ευρηματικότητά σου! Θα μπορούσες να γίνεις δημοσιογράφος... Βλέπεις θέμα εκεί που οι περισσότεροι, δεν θα έβλεπαν τίποτα!

Ο φωτογραφικός φακός της cyberότσαρκας έχει πάρει φωτιά στην συμπρωτεύουσα!
Αυτήν την φορά κατέβηκα με τα πόδια τα σκαλιά για να κάψω καμιά θερμίδα. Βρήκα ένα όμορφο κτίριο για το οποίο όμως δεν θα δημοσιογραφίσω...
Απλώς θα συμπληρώσω ότι είναι ακατακοίτητο αλλά παρόλαυτα -δεν ξέρω το πως- είναι καλοδιατηρημένο και φαίνεται μάλιστα πρόσφατα ανακαινισμένο. Αυτό το κτίριο όπως και λίγα ακόμη του ιστορικού κέντρου, φωτίζεται, και το βράδυ φαίνεται ακόμη πιο όμορφο.
Ταξίδι στον χρόνο αυτά τα κτίρια... Μου αρέσει να παρατηρώ σε πολλά καταστήματα τύπου ταβέρνα, φωτογραφίες της Θεσσαλονίκης όπως ήταν έναν αιώνα πριν και να βλέπω μία εντελώς διαφορετική πόλη.

ΥΓ1 Επόμενη προγραμματισμένη ανανέωση του θέματος με το κτίριο που ζήτησε ο garavelas (αν το βρω βέβαια).
YΓ2 (δηλαδή απάντηση2 στο αίτημα2) Πολύ πιθανόν η σύμπτυξη να πραγματοποιηθεί με μία ολοκληρωμένη "φωτότσαρκα" όταν βρεθεί και το κατάλληλο υλικό -που σίγουρα θα έχει περισσότερο περπάτημα από το να "αφήσουμε το αυτοκίνητο δίπλα από τον δρόμο και να περπατήσουμε 50 μετρά ώσπου να βρούμε τον καταρράκτη".
YΓ3 Να αφήσω και ένα e-mail! Να μην αφήσω; Ε για ότι θελήσετε λοιπόν Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από κακόβουλη χρήση. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε την Javascript για να τη δείτε.

Σήμερα θα ποστάρω εκτάκτως για προσωπικούς λόγους
Για να αποκαταστήσω το όνομα μου
Και θα πάμε ξανά στο "Κόκκινο σπίτι" της Ερμού...



Είναι πολυκατοικιά μοναδική και ξεχωριστή. Ξεχωρίζει λόγω του ότι η αρχιτεκτονική της δεν έχει καμία σχέση με αυτή των υπολοίπων πολυκατοικιών της εποχής της καθώς κτίσθηκε από Γερμανική κατασκευαστική εταιρεία -έχει κάτι το βαυαρικό. Εκτός αυτού είναι ξεχωριστή καθώς για την ιστορία του "Κόκκινου σπιτιού" της Ερμού μόνο βιβλιό που δεν έχει γραφτεί ως τώρα... Μόνο και μόνο που έχει δικό της όνομα αυτό δείχνει πόσο ξεχωριστή είναι.
Τώρα για την ιστορία της ας μην πω κάτι. Κατάρες, θάνατοι, βαμπίρ κλπ κλπ...
Σήμερα ανήκει στην κατηγορία των κτισμάτων που δυστυχώς "σαπίζουν" και δείχνει να κρύβει πολύ μυστήριο μέσα της.