Οδοιπορικό στη Λήμνο Νο1

27 Μάιος 2015.

eksofyllo

Όλα αυτά τα χρόνια που μοιραζόμαστε αδιάκοπα διηγήσεις και εικόνες από τις περιηγήσεις μας μέσα από τούτη τη γωνιά του διαδικτύου, προσπαθώντας όσο το δυνατόν καλύτερα να μεταφέρουμε ρεαλιστικές εμπειρίες, αδυνατούμε εξ’ορισμού να μοιραστούμε μαζί σας κάτι καίριο: τον ανθρώπινο παράγοντα! Γιατί μπορεί οι αισθήσεις να συνθέτουν μια δυνατή εμπειρία, αλλά οι άνθρωποι είναι αυτοί που θα την κάνουν αξέχαστη. Ένα παράδειγμα αυτής της "τεχνικής" μας δυσκολίας είναι το οδοιπορικό στο νησί της Λήμνου στα μέσα του Μαΐου του 2015…

Είχαμε την χαρά και την τιμή να συμμετέχουμε σε μία πολύ ενδιαφέρουσα και καινοτόμο πρωτοβουλία που ξεκίνησε πριν λίγους μήνες και υλοποιήθηκε με μεγάλη επιτυχία το τριήμερο 15-17 Μαΐου. Υπεύθυνοι για αυτό είναι δύο νέοι και υπερδραστήριοι άνθρωποι της Λήμνου, ο Αλέξανδρος και η Τόνια που δρουν με κοινό γνώμονα την αγάπη για το νησί, με έμπνευση νεανική και αντίληψη ριζοσπαστική σχετικά με τον τουρισμό. Είχαν, λοιπόν, την έμπνευση και τη θέληση να καλέσουν ανθρώπους που τους αρέσει να διηγούνται τις ιστορίες τους σε άλλους μέσω διαδικτύου ώστε να διηγηθούν αυτήν την τόσο πολύπλευρη και ξεχωριστή εμπειρία που μπορούν να σου προσφέρουν!

Ξεκινήσαμε την Παρασκευή το απόγευμα από το αεροδρόμιο της Αθήνας μαζί με τους υπόλοιπους 7 μπλόγκερς (Άννα, Κώστας, Μάνος, Μαρία, Μαρία, Μαρία, Χρήστος) με εφόδια την καλή παρέα, τη διάθεση για εξερεύνηση, την δημιουργική μας επιθυμία να ζήσουμε και να μοιραστούμε αυτή τη διαφορετική εμπειρία. Εκ προοιμίου αυτή η εξόρμηση φαινόταν διαφορετική, πόσο μάλλον από τη στιγμή που για πρώτη φορά θα κάναμε ένα ταξίδι χωρίς πυξίδα! Χωρίς να συλλέξουμε πληροφορίες για πλοήγηση και μονοπάτια, χωρίς το ερωτηματικό μιας αποτυχημένης εξόρμησης (έχουν κι αυτές όμως την πλάκα τους κάποιες φορές!). Σε αυτό το διήμερο οι εξορμηστές είναι άλλοι και εμείς είμαστε οι τουρίστες! Περιμένουμε από τον Αλέξανδρο, την Τόνια, τον Παντελή, την Νικολέτα, να ξετυλίξουν μπροστά μας τις εικόνες, τις γεύσεις, τις ιστορίες αυτού του …ελαφρώς παρεξηγημένου νησιού. Με την άφιξη στο νησί και το ξενοδοχείο, άρχισαν άμεσα οι πρώτες βόλτες στη Μύρινα (η χώρα του νησιού) και οι συστάσεις-ζυμώσεις στην ωραία μας παρέα. Οι μεζέδες και το τσίπουρο καταναλώνονται κάτω από τις σχετικές επεξηγήσεις του Αλέξανδρου για το κάθε τι που υπήρχε πάνω στο τραπέζι, την κουζίνα του νησιού, τα ψάρια, τη φάβα, την τοπική παραγωγή και πολλά άλλα ενδιαφέροντα… Το δροσερό ανοιξιάτικο αεράκι ήταν αυτό που μας ξεσήκωσε στέλνοντάς μας όμως προς τη λάθος κατεύθυνση: ενώ το πρόγραμμα έλεγε ξενοδοχείο βρεθήκαμε να διασκεδάζουμε μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες σε γνωστό κλαμπ του νησιού (στη cyberότσαρκα συνήθως παραλείπουμε να τα αναφέρουμε αυτά παρόλο που είναι στη φύση μας)!!

 

lemnos11 lemnos12 lemnos13 lemnos14


 

Συνεπείς στο βαρύ πρόγραμμα που είχαν ετοιμάσει τα παιδιά (πώς να γνωρίσεις αλλιώς το νησί μέσα σε δύο ημέρες), το πρωί κατευθυνθήκαμε προς το αρχαίο κάστρο που δεσπόζει πάνω από την πόλη της Μύρινας. Το αρχαίο Κάστρο ή αλλιώς "η πόλη του Κάστρου" της Μύρινας αποτελεί ένα από τα πιο καλοδιατηρημένα κάστρα του Αιγαίου πελάγους και εκτείνεται σε πεδίο 144 στρεμάτων επί της χερσονήσου της πόλης, δημιουργώντας εκατέρωθέν του 2 κόλπους-λιμάνια, το Τούρκικο (νότια πλευρά) και το Ρωμέικο (βόρεια πλευρά). Τα τείχη του ενισχυμένα σε διάφορες ιστορικές φάσεις, καλύπτουν ένα συνολικό μήκος που αγγίζει τα 3 χλμ, ενώ στο εσωτερικό τους υφίστανται ακόμη και σήμερα κατάλοιπα κτιρίων όπως κτίρια δίοικησης και στρατώνες της οθωμανικής περιόδου, πυριτιδαποθήκη, δεξαμενές, τζαμί κ.α.

 

lemnos127 lemnos178 

 

lemnos170 lemnos15 lemnos16 lemnos123

Δεξία: Από τα πιο καλά διατηρημένα κτίσματα του Κάστρου, ο στρατώνας -Κασλάς- των Τούρκων αξιωματούχων

 

Ο δυνατός αέρας που φυσούσε μπροστά από το ανοιχτό πέλαγος συμπλήρωνε το κινηματογραφικό σκηνικό της μικρής χερσονήσου του κάστρου που ατενίζει προς το βόρειο Αιγαίο και την Χαλκιδική. Η ατμόσφαιρα δεν ήταν ιδιαίτερα διαυγής τη συγκεκριμένη ημέρα γι’ αυτό και δε μπορέσαμε να δούμε μέχρι τον Άθω του Αγίου Όρους. Το όλο σκηνικό συμπληρώνεται από διάφορα κτίσματα και ερείπια, άλλα οικιστικά, και άλλα λατρευτικά ή χρηστικά. Καθόλου περίεργο αν αναλογιστεί κανείς τις πολλές ιστορικές φάσεις που πέρασε το κάστρο παράλληλα με την ιστορία του νησιού, ενώ έφτασε ακόμη και στο σημείο, για κάποια περίοδο, να φιλοξενεί εντός των τειχών του το σύνολο του πληθυσμού της πρωτεύουσας για προφανείς λόγους που είχαν να κάνουν με την ασφάλεια.

 

lemnos17 lemnos110 lemnos117 lemnos118

 

lemnos120 lemnos121 lemnos122 lemnos125

 

Και ενώ η ομάδα είχε ξεκινήσει να κατηφορίζει, περιπλανώμενος προς την κορυφή του κάστρου όπου βρίσκονται τα ερείπια του κεντρικού ιερού του ρωμαϊκού ναού, είδα να κάνουν την εμφάνιση τους οι κάτοικοι της ακρόπολης! Το μικρό κοπάδι από τα ελάφια που πλανιέται μέσα στο κάστρο δίνει, αν μη τι άλλο, μία ξεχωριστή νότα ζωντάνιας στο ήδη γεμάτο διαφορετικές εικόνες τοπίο. Το αξιοπερίεργο με το συγκεκριμένο κοπάδι είναι πως η χερσόνησος στην οποία ζει, λόγω της Μύρινας, είναι αποκομμένη από το υπόλοιπο φυσικό περιβάλλον με αποτέλεσμα να αναγκάζονται να πηγαινοφέρνουν βόλτες -κυρίως τα βράδια- στα σοκάκια της πόλης. Η ζωή, λοιπόν, στο αρχαίο κάστρο με αυτόν τον χαριτωμένο τρόπο συνεχίζεται….

 

 lemnos113 lemnos114 lemnos115 lemnos116

 

 lemnos18 lemnos19 lemnos112 lemnos126

 

Και μετά από την ιστορία, οι γεύσεις! Μία μικρή περιπλάνηση στα σοκάκια της Μύρινας για να φτάσουμε στο παραδοσιακό παντοπωλείο "Χύμα και Τσουβαλάτα" όπου μας υποδέχτηκαν με μία ποικιλία από διάφορους παραδοσιακούς μεζέδες.

 

lemnos128 lemnos129 lemnos130 lemnos174

 

Στo πλαίσιo της φιλοσοφίας του “TasteLemnos”, μετά από μία όμορφη διαδρομή στις πλαγιές των λόφων νότια της χώρας φτάσαμε στο χωριό Κοντιάς για να γνωρίσουμε εκεί δύο ξεχωριστούς ανθρώπους: τον κύριο Τάση και την κυρία Ρένα. Το ζεύγος Λασκαρίδη εγκατέλειψε τα τελευταία χρόνια το κέντρο της Αθήνας για εγκατασταθεί στον περίοπτο λόφο απέναντι από τον Κοντιά με απώτερο στόχο την ποιότητα ζωής που μπορεί να τους προσφέρει η ύπαιθρος και πιο άμεση την πρόκληση της πρωτογενούς παραγωγής. Εκτρέφουν και καλλιεργούν για να παράγουν όχι πολύ, αλλά καλά. Μάλιστα αποφάσισαν να καινοτομήσουν φέρνοντας για πρώτη φορά ελιές στο νησί στo πλαίσιo της ελαιοπαραγωγικής μονάδας που οραματίστηκαν και εφάρμοσαν δίνοντας στο εγχείρημα τους την ονομασία «Όλον» με το σκεπτικό ότι η ελιά για την Ελλάδα είναι το Α και το Ω! Μας υποδέχτηκαν με θέρμη στο υπέροχο πέτρινο σπιτικό τους, μας έδειξαν με πολύ μεράκι πως παράγουν το παραδοσιακό Λημνιώτικο τυρί, ή αλλιώς «Καλαθάκι», και μας εξήγησαν επί τόπου στο κτήμα πώς το ελαιόλαδο ανταποδίδει με τη μέγιστη ποιότητα τη φροντίδα που δείχνουν σε όλα τα στάδια της παραγωγής του.

 

 lemnos134 lemnos133 lemnos135 lemnos137

 

lemnos169 lemnos171 lemnos131 lemnos132

 

Η γευστική περιήγηση της ημέρας δε σταμάτησε εδώ. Ο έντονος γαστρονομικός χαρακτήρας του νησιού διαμορφώνεται εν πολλοίς από την οινοποιία την οποία γνωρίσαμε μέσα από την μονάδα παραγωγής κρασιών της οικογένειας Χατζηγεωργίου, που συνεργάζεται με το TasteLemnos. Την ξενάγηση στην μονάδα ακολούθησε η δοκιμή κάποιων από τις ετικέτες που παράγονται εκεί, στον ειδικά διαμορφωμένο για αυτό τον σκοπό χώρο. Και κάπου εδώ πάλι η περιγραφή μας εμφανίζει το σφάλμα της μετάδοσης των γεύσεων… Δε μένει παρά να το δοκιμάσετε μόνοι σας!

 

lemnos138 lemnos167

 

Στο μεγαλύτερο ποσοστό της έκτασης του το νησί καλύπτεται από πλαγιές λόφων οι οποίες αν και δεν φτάνουν σε υψόμετρα πολύ μεγαλύτερα των 400 μέτρων προσφέρουν ωραία πεδία για περίπατο και αναψυχή. Ένας από αυτούς είναι και ο Κάκαβος που βρίσκεται στο νοτιοδυτικό κομμάτι του νησιού και προσεγγίζεται καλύτερα από το χωριό Πλατύ, από χωματόδρομο καλής βατότητας και μήκους 2 περίπου χιλιομέτρων. Αφήνουμε το αυτοκίνητο στην απότομη χαρακτηριστική στροφή και συνεχίζουμε στο εμφανές μονοπάτι δεξιά του δρόμου. Οι κλίσεις είναι καλές και η θέα σε αποζημιώνει, μετά το πρώτο ανέβασμα το μονοπάτι γίνεται ομαλό καθώς περπατάμε ανάμεσα στις συστάδες των χαρακτηριστικών βράχων του Κάκαβου.

 

lemnos175 lemnos139 lemnos140 lemnos141

 

lemnos144 lemnos145 lemnos146 lemnos147

 

Ο Αλέξανδρος, καλά οργανωμένος και γνώστης της περιοχής μας κατεύθυνε εύκολα και γρήγορα στα απότομα σκαλιά που οδηγούν στην σπηλιά της Παναγίας της Κακαβιώτισσας. Οι τρύπες στα βράχια που συναντάμε στη διαδρομή είναι κυρίως φωλιές για τα κουνέλια που αποτελούν ένα πρόβλημα για τη Λήμνο καθώς ο πληθυσμός τους έχει αυξηθεί παρά φύση. Δε φαίνεται να υπάρχει κάποια έντονη σπηλαιολογική δραστηριότητα, καθώς άλλωστε δεν είναι έντονη η παρουσία του νερού, ενώ τα εδάφη του νησιού είναι –μας εξέπληξε αυτό- ηφαιστειογενή (εξού και το καλό κρασί!). Στην μεγαλύτερη από τις βραχοσκεπές που συναντήσαμε στη διαδρομή μας βρίσκεται χτισμένο και το εκκλησάκι της Παναγίας της Κακαβιώτισσας.

 

 lemnos142 lemnos149 lemnos148 lemnos157

 

  lemnos151 lemnos154 lemnos155 lemnos152

 

Ο μικρός αυτός ναός που χτίστηκε στις αρχές του 14ουαιώνα από μοναχούς κυνηγημένους από τον Τούρκο κατακτητή είναι καλά συντηρημένος και γραφικότατος. Η αρχική παρατήρηση όλων είναι πως δεν έχει σκεπή! Αυτό είναι που τον κάνει και να ξεχωρίζει, προστατευμένος από τα στοιχεία της φύσης στην μεγάλη εσοχή του βράχου και χωρίς να έχει ιδιαίτερη έκθεση προς τα ανοιχτά του πελάγους, η απουσία σκεπής φαίνεται λογική ενώ του δίνει και άτυπα τον τίτλο ως τον μοναδικό ασκεπή ναό (στον κόσμο ακούσαμε κάπου!) που είναι κτισμένο σε σπηλιά. Αυτός ο ισχυρισμός προφανώς και είναι ψευδής, ή μάλλον καλύτερα άκυρος, μιας που προφανώς θα προέκυψε λόγω άγνοιας και όχι ως ψέμα. Όπως και να’χει οι αστικοί μύθοι από τους οποίους βρίθει όλη η ελληνική επικράτεια καλό είναι κάποιες φορές να υπάρχουν για να υπάρχουν άσχετα αν επιδέχονται διασταύρωση η διάψευση, οπότε εμείς θα μείνουμε στο ότι η υπέροχη αυτή τοποθεσία της Παναγίας της Κακαβιώτισσας φιλοξενεί κάτι πολύ σπάνιο για την Ορθοδοξία: ένα ναό χωρίς στέγη!

 

lemnos176 lemnos153 lemnos150 lemnos156

 

lemnos158 lemnos159 lemnos160 lemnos161

 

Μετά από την ‘πρέπουσα’ περιπλάνηση και φωτογράφιση, συνεχίσαμε προς μια διαφορετική μεριά του νησιού… Ανατολικά του χαρακτηριστικά μεγάλου κόλπου του Μούδρου στο ομώνυμο χωριό για να απολαύσουμε στην γραφικότατη τοποθεσία «Κουκονήσι» το ηλιοβασίλεμα. Μία μικρή περιήγηση σε αυτό το κομμάτι του νησιού με στάση στον άγιο Σώζωντα στη Φυσίνη, και τέλος στο ημι-ορεινό χωριό Καμίνια για τι άλλο, για παραδοσιακά λημνιώτικα φαγητά στο φούρνο αποκλειστικά από ντόπιες πρώτες ύλες! Τρομερό κατσικάκι στο φούρνο αλλά και σε μία πολύ ιδιαίτερη λημνιώτικη εκδοχή, το «κασπακινό»… Καλή μας όρεξη!

 

lemnos162 lemnos163 lemnos164 lemnos165

 

Η ημέρα αυτή έκλεισε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Με ζεστή παρέα, λημνιώτικη φιλοξενία και ποικιλία γεύσεων, το καλά σχεδιασμένο και γεμάτο πρόγραμμα που πολύ καλά σχεδίασε για εμάς ο Αλέξανδρος με την βοήθεια της Τόνιας, ήταν ίσως το καλύτερο δυνατό για έναν επισκέπτη που θέλει να γευτεί και να γνωρίσει όσο το δυνατόν καλύτερα τη Λήμνο! Και εδώ αξίζει να σημειώσουμε πως σχεδόν σε όλη τη διάρκεια του ταξιδιού οι δραστηριότητές μας απείχαν πολύ από αυτές του μαζικού τουρισμού... Περισσότερα στο "Οδοιπορικό στη Λήμνο Νο2"!

 

lemnos172 lemnos140 lemnos168

 

lemnos119 lemnos136 lemnos173

 

 

lemnos177 lemnos1map

 11128715 1097309163629497 3910221468938043186 n 

ΧΟΡΗΓΙΑ/ΙΔΕΑ/ΟΡΓΑΝΩΣΗ : Pravlis Travel , Taste Lemnos

Εξόρμησαν/Συνεργάστηκαν: Τόνια, Αλέξανδρος, ΠαντελήςΆννα, Κώστας, Μάνος, Μαρία, Μαρία, Μαρία, Χρήστος, toulias