Ντούχλος - Δισπηλιό
Η παλιά ονομασία του Δισπηλιού ήταν Ντουπιάκι και προερχόταν από τις δύο ντούπιες, δηλαδή τις σπηλιές. Η παρέα της cyberότσαρκας βρέθηκε τον Ιούλιο του 2007 στο Δισπηλιό (ήταν μόλις η τρίτη μας εξόρμηση) και πιο συγκεκριμένα στη θέση "Ντούχλος", δίπλα ακριβώς από την εκκλησία του Αγίου Νικολάου (ψηλά, στα τελευταία σπίτια του χωριού), όπου βρίσκεται η μία από τις δύο σπηλιές που έχουν ονοματοδοτήσει το χωριό.
Η σπηλιά, μικρή συνολικά σε μέγεθος αλλά τόση ώστε να χωράει σε ύψος έναν άνθρωπο, έχει άνοιγμα από δύο μεριές και στη βορεινή πλευρά υπάρχει μία στενή διάβαση (μία τρύπα στο βράχο). Η παράδοση λέει ότι όποιος έχει "αμαρτίες" δεν μπορεί να περάσει από την τρύπα και ότι οι άτεκνες γυναίκες που τα καταφέρνουν, αποκτούν παιδιά. "Δοκιμάσαμε την πίστη μας κι ευτυχώς καταφέραμε να περάσουμε", από το άνοιγμα αυτό του βράχου, ο οποίος με τον καιρό έχει γίνει ιδιαίτερα λείος αλλά και λίγο επικίνδυνος, για όσους επιχειρήσουν να περάσουν από έξω προς τα μέσα, καθώς είναι κατηφορικός.
Κατά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, η σπηλιά χρησιμοποιήθηκε ως καταφύγιο από τους κατοίκους, παρόλο που ουσιαστικά βρίσκεται μέσα στον οικισμό. Σήμερα λειτουργεί ως παρεκκλήσι του Αγίου Νικολάου και η πρόσβαση γίνεται από σκαλοπάτια. Η θέα τόσο της λίμνης όσο και της πόλης της Καστοριάς από εκείνο το σημείο είναι μοναδική και μία εξόρμηση στη σπηλιά μπορεί να συνδυαστεί με επίσκεψη και ξενάγηση στο λιμναίο οικισμό που βρίσκεται περίπου ένα χιλιόμετρο μακριά.
Εξόρμησαν – Συνεργάστηκαν: Airmax, Stergios, Toulias, Ioannis, Psilos, Tsiou