Στο Γεφύρι της Κόνιτσας

Το γεφύρι χτίστηκε την περίοδο 1870-1871, από χορηγίες των κατοίκων κυρίως της Κόνιτσας, είναι μονότοξο, με ύψος είκοσι μέτρα και άνοιγμα που φτάνει τα τριάντα έξι. Αρχιμάστορας, σύμφωνα με την παράδοση, ήταν ο πυρσογιαννίτης Ζιώγας Φρόντζος, ένας αγράμματος λαϊκός τεχνίτης και το συνεργείο του αποτελείτο από πενήντα άτομα. Το συνεργείο είχε χωριστεί σε δύο ομάδες, οι οποίες ξεκίνησαν τις εργασίες ταυτόχρονα από τις δύο μεριές του ποταμού κι ενώθηκαν στη μέση όπου την τελευταία πέτρα τοποθέτησε τιμητικά ο αρχιμάστορας.

Το Γεφύρι της Κόνιτσας είναι το δεύτερο μεγαλύτερο στην Ελλάδα (μετά από αυτό της Πλάκας Ιωαννίνων) κι ένα από τα ομορφότερα των Βαλκανίων. Αποτελεί σήμα κατατεθέν της κωμόπολης και διατηρείται σε πολύ καλή κατάσταση. Πριν την κατασκευή του είχαν γίνει προσπάθειες να γεφυρωθεί το στενό πέρασμα στον Αώο με ξύλινες κατασκευές οι οποίες όμως κατέρρευσαν από τα ορμητικά νερά του ποταμού.

Το καμπανάκι που κρέμεται στο μέσο της καμάρας του γεφυριού, προειδοποιούσε και προειδοποιεί ακόμα και σήμερα τους περαστικούς, για δυνατούς ανέμους που προέρχονται από το εσωτερικό της χαράδρας του Αώου, προκειμένου όσοι διασχίζουν το γεφύρι, να το κάνουν προσεκτικά, υπό τον κίνδυνο να παρασυρθούν και να πέσουν. Από τη νότια πλευρά του γεφυριού, ξεκινάει χωματόδρομος - μονοπάτι για τη Μονή Στομίου, εντός της χαράδρας του Αώου, το οποίο και συνεχίζει ανηφορικά για τη δρακόλιμνη της Γκαμήλας.

Η Κόνιτσα, μία κωμόπολη του νομού Ιωαννίνων, στην αρχιτεκτονική της οποίας έχει παντρευτεί περίεργα η τέχνη της πέτρας με το σύγχρονο τρόπο οικοδόμησης των κτιρίων, αποτελεί σταυροδρόμι για εξορμήσεις στα Ζαγοροχώρια, την Γκαμήλα, τον Σμόλικα αλλά και τον Γράμμο. Παλαιότερα και πριν την κατασκευή της Εγνατίας οδού ήταν βασικό πέρασμα για τους ταξιδιώτες από Μακεδονία προς την Ήπειρο. Σήμερα, παραμένει μία γραφική κωμόπολη, στην ακριτική γωνιά της Βορειοδυτικής Ελλάδας κοντά στα σύνορα με την Αλβανία, που πάντα γοητεύει με την απλότητα και την ομορφιά της…