Τσούκα Νο2
Όταν λοιπόν φτάσαμε στην περιοχή, περπατήσαμε γρήγορα προς τα κάτω, ώστε να βρούμε κάποιο μονοπάτι που θα μας οδηγούσε στη βάση του γνωστού καταρράκτη. Η κατάβαση δεν ήταν ιδιαίτερα δύσκολη. Με την απαραίτητη προσοχή κι αφού εντοπίσαμε τα ίχνη ενός παλιού καλντεριμιού, σχετικά γρήγορα κατεβήκαμε κάτω, όπου μας περίμενε μία ευχάριστη έκπληξη.
Όταν ξεκινούσαμε την κάθοδο, δεν περιμέναμε ότι λίγα μέτρα μακρύτερα από τον μεγάλο καταρράκτη, θα εντοπίζαμε έναν μικρότερο. Ο μικρός αυτός καταρράκτης δεν φαίνεται από το μοναστηριακό συγκρότημα που βρίσκεται δεκάδες μέτρα ψηλότερα και παρόλο που είχαμε επισκεφθεί το μέρος 5-6 φορές, ήταν η πρώτη φορά που τον βλέπαμε. Το σημείο στο οποίο βρίσκεται αλλά και τα δέντρα της πλαγιάς, τον κρύβουν ολοκληρωτικά, χειμώνα - καλοκαίρι, και ο μόνος τρόπος για να τον δει κάποιος, είναι να κατεβεί στο ρέμα.
Οι εικόνες που αποκομίσαμε ήταν μοναδικές, με το νερό και τον πάγο να συνθέτουν ένα χειμωνιάτικο σκηνικό, ιδιαίτερου φυσικού κάλλους. Οι καταρράκτες είναι πολύ πιο ζωντανοί όταν βρίσκεσαι στα πόδια τους, σε σχέση με αυτό που βλέπεις όταν βρίσκεσαι ψηλά στο μοναστήρι και αξίζει κάποιος να περπατήσει μέχρι εκεί για να τους δει. Η διαδρομή για τους καταρράκτες απ'ευθείας από το μοναστήρι είναι η "επικίνδυνη", καθώς οι κλίσεις της πλαγιάς είναι απότομες και οι τούμπες πιθανές. Η ευκολότερη και ασφαλέστερη διαδρομή, ξεκινάει κάτω από το χωριό της Αγίας Άννας και περπατώντας αντίθετα στο ρέμα, μερικές εκατοντάδες μέτρα μακρύτερα, συναντάμε τους δύο καταρράκτες.
Αυτό σκοπεύουμε να κάνουμε κι εμείς την επόμενη φορά που θα εξορμήσουμε στη Μονή των Ταξιαρχών, συνεχίζοντας όμως και πάνω από τον μεγάλο καταρράκτη, μέσα στο επιβλητικό φαράγγι με τους κάθετους βράχους, για να δούμε τι ακόμα μας επιφυλάσσει η περιοχή της Τσούκας, που αποδεικνύεται κάθε φορά και ομορφότερη...
Διαβάστε επίσης:
Έχει και η Cyberότσαρκα..."Γυρίσματα"
Δείτε: Τα "Γυρίσματα" στην Τσούκα